Gisteren is de Coronamelder app live gegaan en voor iedereen te downloaden. De discussies over de app zijn niet van de lucht. Zoals met alle Corona maatregelen.
Is er geen advies voor het dragen van mondkapjes, dan gaat de discussie daarover. Want een mondkapje zou iets kunnen helpen. Wordt later toch dringend geadviseerd om mondkapjes te dragen, dan gaat daar de discussie over. Want gisteren hoefde het niet.
En zo leidt iedere maatregel tot een nieuwe discussie, vragen of tegenargumenten.
Het OMT en RIVM liggen non-stop onder vuur, net als de regering. En natuurlijk maken zij ook fouten. Als het allemaal simpel en duidelijk was, waren we al lang “Coronavrij”.
Natuurlijk kun je over maatregelen discussiëren. Net zoals over de uitkomsten van ieder wetenschappelijk onderzoek. We mogen twijfelen en vragen stellen, zo houden we elkaar scherp. Maar in de afgelopen maanden zijn de vragen en tegenargumenten langzaam de boventoon gaan voeren. Iedereen vindt ergens iets van en velen trekken vervolgens een eigen plan. En dan heb ik het nog niet over de groep die denkt dat we nep patiënten in de ziekenhuizen hebben of over andere complot theorieën en onzin verhalen.
Is het echt zo moeilijk om ons, ondanks vragen en misschien twijfel wel aan de regels te houden, zoals afgesproken? Uit solidariteit of omdat er op korte termijn geen andere oplossing is? Gewoon omdat we allemaal willen dat het virus minder om zich heen grijpt dan het nu doet? Omdat we voor elkaar willen zorgen?
Zodat we niet weer de hele maatschappij op slot hoeven te doen?
Geen illegale feesten, 1.5 meter afstand, alleen winkelen, contacten beperken, een mondkapje op en handen desinfecteren. Zo moeilijk is dat toch niet?
In de ziekenhuizen doen we ons uiterste best om de reguliere zorg voort te zetten. En ik vraag me elke dag af hoe het verder moet, hoe we het vol kunnen houden.
Zouden de mensen die de maatregelen aan hun laars lappen enig idee hebben van wat er in de ziekenhuizen gebeurd? Dat we er overspoeld worden door Corona-positieve en -verdachte patiënten. Dat we ons drie slagen in de rondte werken?
Moeten we die zware omstandigheden nog maanden volhouden, omdat het een te grote moeite is om je aan maatregelen te houden? 
Kregen zorgmedewerkers in het voorjaar alle steun, nu worden we met regelmaat agressief bejegend. Omdat we regels stellen waar dan weer iets van te vinden is.
Denk je dat wij het leuk vinden om geen of minimaal bezoek toe te laten? Of dat het voor ons fijn is om patiënten over te plaatsen naar de andere kant van het land? Niets is minder waar. Wij proberen zo goed mogelijk ons werk te doen, iedere dag weer. In het belang van onze patiënten.
Buschauffeurs en winkeliers worden in elkaar geslagen of uitgescholden, omdat ze vragen een mondkapje op te doen. Ook zij doen gewoon hun werk. Waar is het allemaal goed voor?
Zijn we echt zulke enorme egotrippers geworden? Gaat het alleen over ons eigen leven, eigen plezier en zogenaamde rechten?
Volgens mij is er een ander heel groot belang voor ons allemaal, samen.
Ik probeer de maatregelen na te leven en maak daarin ook fouten. Het is niet altijd makkelijk en ik ben niet perfect. Maar ik doe mijn best. Als iedereen zijn best wil doen om zich aan de regels te houden, wordt het leven voor ons allemaal misschien weer wat leuker. Dan is er misschien weer wat ruimte om uit eten te gaan met vrienden, een biertje te drinken in de kroeg, om een feestje te geven of te gaan reizen. Om dingen te doen die het leven leuker maken. En misschien wordt ons werk in de zorg dan ook wel weer leuk.
Dit is iets wat we samen moeten doen, met elkaar. Soms moet je de discussie stoppen ten behoeve van een groter belang. Dat belang is nu het controleren van de verspreiding van het Coronavirus.
Dat betekent niet dat we ondertussen geen vragen mogen stellen of ander beleid mogen ontwikkelen. Natuurlijk moet er gekeken worden naar regels op maat, naar het leven met Corona in de toekomst, naar soms tegengestelde belangen, naar een gezonde leefstijl, naar zoveel dingen. Maar in deze fase van de crisis is samen doen wat gevraagd wordt belangrijker.
First things first.