Nog veel te vertellen – oktober wordt de update maand!

Geplaatst op 27 september 2018 door martine

Afgelopen tijd heb ik niet veel tijd gehad of genomen om het een en ander te schrijven. Dus ik loop ernstig achter. Er is nog een heleboel te schrijven over produkten die ik uitgebreid getest heb. Rugzakken, slippers, schoenen, hoofdlamp, kampeer outdoorspullen, stokken en kleding. Over wedstrijden die ik gelopen heb zoals de chablais 82km , de EMI en natuurlijk de Pyreneeën stage race. Maar ook eigen projectjes zoals rennen in de Ecrins.

Kortom nog genoeg te melden en dat komt komende maand allemaal. Ik ben nu op een heerlijke vakantie, 2 weken Slovenie en Kroatie. Ook daar is genoeg over te vertellen. Dus laat ik daar maar mee beginnen in de volgende blog.

Geplaatst in Hardlopen Algemeen | Een reactie plaatsen

De Polar Vantage V en M – opvolgers van de Polar V800

Geplaatst op 14 september 2018 door martine

Afgelopen week heeft Polar de Vantage V en de Polar Vantage M aangekondigd, een alles-in-één multisporthorloge.
Eigenlijk de opvolger van de V800. Alleen zijn deze twee horloges in een heel nieuw jasje gestoken.
En het ziet er meer dan prachtig uit.
En het goede nieuws is dat men echt heeft geïnvesteerd in hartslag meting aan de pols. Waar je ziet dat bv de Garmin en Suunto nogal eens falen met hs meting aan pols , zouden deze twee horloges het beter moeten doen.

“We zijn zeer verheugd om Polar Precision Prime te introduceren, de enige toonaangevende technologie die drie sensortypes integreert om de hartslag te meten aan de pols”, zegt Sanna Merio, Segment Manager bij Polar. “Precision Prime maakt gebruik van negen optische kanalen die twee kleuren en golflengtes van licht toepassen om gegevens uit verschillende lagen in de huid te filteren. Naast de 3D-versnellingsmeter hebben we ook nieuwe elektrode-sensors ingebouwd die het sensor-huidcontact meten. Deze verbeteringen betekenen een snellere responstijd, meer gevoeligheid voor metingen en een veel hogere nauwkeurigheid en betrouwbaarheid voor hartslagmeting aan de pols.”

Het verschil tussen de twee zit in een aantal dingen waaronder functie en uiteraard de prijs. De Vantage M heeft geen touchscreen en heeft een accu, die tot dertig uur continue training aankan (versus 40 uur). De functies Recovery Pro en hardloopvermogen zijn niet aanwezig op de Vantage M.
Er is een hoop te vertellen en te laten zien. De Vantage V zal ik nog uitgebreid reviewen na uiteraard eerste een uitgebreide test.
Keep you posted!

Geplaatst in Gps Sport Horloges Getest en info, Polar en Trailleader Pro | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

Een bikefitting bij Energylab Eindhoven – de moeite waard!

Geplaatst op 30 augustus 2018 door martine

Iets wat ik al een tijd van plan was is een bikefitting
Een totale doormeting van jou en je fiets zodat je tot op de mm goed op je fiets gezet wordt.


Als ik op de mtb zit heb ik geen problemen maar op mijn racer zijn er wat kleine dingetjes. Mijn voeten tintelen regelmatig en mijn linkerschouder gaat zeer doen. Allemaal niet een heel groot probleem maar ik wil gewoon comfortabel op mijn fiets zitten zonder dat ik ergens last van krijg na een uurtje.
En zo kwam ik bij Laurens Groenendijk terecht. Bekend van hardloopschema’s, sporttesten en krachttrainingen met Sportfocus040.
Sinds 1.5 jaar heeft hij zich ook gespecialiseerd in fietsen en runt hij Energy Lab Eindhoven.
Een prachtige ruimte met professionele apparatuur. Het ademt sport.
Na een intake ga ik door de Dexa scanner. Dexa staat voor Dual-energy X-ray absorptiometry. Door middel van deze scanner wordt je bot-dichtheid, spier- en vetweefsel in kaart gebracht. Je gaat onder de scanner liggen en na 6 minuten is je lichaam in kaart gebracht.
De botdichtheid vind ik zelf een interessant gegeven vanwege mogelijke botontkalking. Ik scoor, zeker voor mijn leeftijd, zeer hoog. Een laag vetgehalte en hoge dichtbotheid en spiermassa. Goed om te horen, vooral de botdichtheid vind ik belangrijk.
Dan gaat Laurens aan het werk, Ik en mijn schoenen komen vol stickers op bepaalde punten.
De fietspositionering wordt uitgevoerd op een GURU fitbike en met behulp van een Retül 3D meetsysteem worden mijn fietsen gescand.
De geometrie van beide fietsen zijn vervolgens overgenomen op de fitbike zodat mijn huidige fietspositie het uitgangspunt wordt voor mijn uiteindelijke optimale fietspositie.
De fietspositie wordt dynamisch geanalyseerd via een 3D hoekmeting tijdens het fietsen op de fitbike. Tijdens het fietsen wordt de fietspositie aangepast aan de hand van verschillende parameters (gewrichtshoeken, positie van de knie, knietraject, enz.)
Zo kom je uiteindelijk tot de juiste combinatie van efficiëntie en comfort die op mij persoonlijk is afgestemd.
Mijn racefiets en MTB zijn vervolgens tot op de mm nauwkeurig afgesteld aan de hand van de nieuwe optimale fietspositie. Daarnaast zijn ook mijn fietsschoenen en de plaatjes gepositioneerd ter efficiëntie én voorkoming van overbelasting.
Ik zie heel veel cijfers en plaatjes op de computer, ik zie mijzelf fietsen op het scherm.
Laurens legt alles uitgebreid uit, erg leuk om te zien en te horen.


Ik zit erg voorover en verspil energie met een aantal dingen.
De fiets wordt ingesteld op waarden die efficiënter en comfortabeler zijn en ik ga weer fietsen en wordt doorgemeten. Dat scheelt ineens. Ik zit echt lekkerder.
De cijfers zijn ook echt anders.
En zo worden er meer dingen doorgemeten. Mijn kracht aan beide benen, de efficiëntie met trappen en nog een aantal dingen.
Alles wordt bekeken en afgesteld, zowel op mijn mtb als op mijn racefiets.
Mijn mtb was goed ingesteld, alleen mijn zadel iets anders. Maar mijn racer is echt een verschil.


Het is echt de moeite waard als je vaker op de fiets zit om dit eens te doen.
Of als je een fiets wilt kopen dit eerst te doen zodat je weet welk soort fiets goed bij je past.
Je krijgt een uitgebreid verslag mee en adviezen. 
Erg leuk om te doen en zeer waardevol om beter op je fiets te zitten. Afgelopen week een rondje gefietst en ik zit nu veel compacter en dat zit echt beter.
Buiten het feit dat je beter zit trap je ook beter en fiets je dus harder. Als je dan toch een fiets koopt voor aardig wat geld is het de moeite waard om een goede bikefit te doen. Dan weet je zeker dat je goed zit.
Meer info vindt je hier.

 

Geplaatst in Fiets Gear en gadgets, Hardlopen Medisch | Getagged , , , | Een reactie plaatsen

Marathon de Montcalm – twee keer boven de 3000 meter

Geplaatst op 23 augustus 2018 door martine

Een weekje met Tonkie door Frankrijk touren was het plan. Dan kon ik misschien nog wel een leuk wedstrijdje mee pakken ergens. Even de kalender erop na slaan en zo kwam Marathon de Montcalm in beeld. Een loop in het Montcalm Massief op de grens van Frankrijk en Spanje. Dat gebied ben ik nog nooit geweest dus dat leek mij perfect.
Het paste goed en konden we een mooie route rijden via de Morvan, D’Ardeche en de kust naar de Pyreneeën.
Zo kwam het dat ik zaterdag om 7 uur in het mooie dorp Auzat aan de start stond van een marathon. 42,2 km en 2600 hoogtemeters met twee toppen boven de 3000 meter.
Ik dacht laat ik een beetje vooraan gaan staan als we dan een smal pad ingaan zit in niet achterin de meute. Wist ik veel dat het eerst 3 km vals plat asfalt was.
Ik werd werkelijk door, naar mijn idee, iedereen voorbij gerend. Ik liep toch 10 km per uur maar 12 had beter gepast. Toen we na 3 km het bos ingingen kwam ik alsnog wat vast te zitten. Maar goed, ergens kon ik er voorbij en vond ik mijn ritme.
Er kwam een soort vlak stuk in de wand van de berg en in die eerste 10 km zaten rond de 650 hm. Buiten het glibberen van alle regen de dag ervoor was het dus een redelijk makkelijke eerste 11 km.
In het dorpje met 6 huizen en een heleboel supporters was Jeanet. Even hallo en weg was ik weer. Klaar voor het echte werk. Klimmen naar eerste top, Pic de Montcalm op 3000, een stukje dalen naar col de Riufret en dan weer omhoog naar Pic Verdaguer op 3129 meter.

En wat een klim was het! Singletracks die overgingen in rotsvelden. Veel geklim en geklauter. Het eerste deel zat ik weer wat vast maar in het rotsgedeelte kon ik makkelijker om mensen heen.
440 lopers is dan ineens best veel. Maar het was toch ook wel weer snel verspreid. En het leverde ook weer leuke gesprekjes op onderweg.
De dag was begonnen in mist maar des te hoger we kwamen des te beter werd het. De hemel brak open en de uitzichten werden steeds mooier.
Het was een mooi gezicht, je zag links de ene berg liggen waar je heen moest. Lopers met gekleurde shirts die een soort sliertje vormde op weg naar die top.
Die daalde weer een stukje af en gingen weer omhoog naar de andere top. Je liep als het ware een driehoekje.

Een prachtig gezicht en tegelijkertijd denk je, pooh pooh dat is nog een klim!
In die 10 km was het dus klimmen en klauteren en 2000 hoogtemeters maken. ik haalde daar weer een hele grote groep in.
Helemaal boven werd je gecheckt en een foto van je nummer gemaakt en kon de afdaling beginnen. Die was in dat terrein ook niet zo makkelijk.
Een stukje dezelfde route en erna een ander route. En zo daalde ik weer en bestond die 10 km uit een lange afdaling. Stukken erg lastig maar ook stukken waar je super kon afdalen vooral in het bos.
Ondertussen had ik al zoveel posten gezien, niet normaal, het leek wel een soort walking buffet. Ik heb helemaal niets van mijzelf gegeten en had maar 1 fles drinken bij mij.
Want ik kon wel bij blijven vullen.
En de posten hadden toch een lekkers zeg, dadels, heerlijke lokale ham en kaas, soep en nog veel meer eten. Niet te doen gewoon.
De vrijwilligers waren onbetaalbaar. Vol passie stonden ze iedereen te helpen en aan te moedigen, mooi om te zien. Echt een lokaal feestje. Allemaal lokale lopers en lokale vrijwilligers.
De laatste 10 km was dan weer een soort makkelijk. Alhoewel ik het een rotstuk vond want er zaten wat stukken asfalt in maar gelukkig schoten we weer in het bos in wat dan heel de tijd een beetje op en neer bleef gaan.
De laatste 5 km liep ik met twee mannen. Die bleven in mijn spoor lopen in het bos waar nogal wat rotsen lagen. Een mooi treintje met wat woorden Frans en Italiaans.
Zo telde we gedrieën de laatste 8 km af.
Uiteindelijk kwamen we weer in Auzat na 8 uur en 4 minuten.
Een hele aangename kennismaking met de Pyreneen. Dat belooft alleen maar heel veel moois volgende week tijdens de PSR!

Geplaatst in Trail Wedstrijden, Trailrunning | Getagged , , , | Een reactie plaatsen

PSR – Here we come – de Pyreneen Stage Run

Geplaatst op 11 augustus 2018 door martine

Over een paar weken sta ik samen met Mirjam als Team Mountain Medics aan de start van de Pyreneeën Stage Run.
Een wedstrijd verdeeld over 7 dagen/etappes.
240 km en 15.000 hm.
De beelden zijn spectaculair en wij hebben beide nog niet eerder in de Spaanse Pyreneeën gelopen dus we hebben er enorm veel zin in !
Check het filmpje maar eens!

Geplaatst in Etappe trailruns, Voorbeschouwingen Wedstrijden | Getagged , , , | Een reactie plaatsen

De GR20 Noordroute op Corsica – wat ben je ruig,mooi en zwaar!

Geplaatst op 2 augustus 2018 door martine

Ons plan is flexibel hebben we steeds gezegd. En dat was maar goed ook.  Na dag twee hebben we het plan zo gemaakt dat we konden genieten maar ook nog steeds moesten afzien. In plaats van zien waar we terecht komen werd het de Noordroute tot Vizzavenza.
De Noordroute van de GR20 lopen op Corsica, het is geen kattenpis!
Voor wandelaars in 16 etappes, verdeeld over 9 voor de Noordroute en 7 dagen voor deZuidroute.
Hieronder een verslag van de etappes en op verzoek van een aantal lopers die mij mailden de ins and outs die handig zijn om te weten als je aan dit avontuur begint.

Dag 1 – De startplaats is een leuk dorpje, Calenza. We hadden het geluk een lift van Calvi naar het dorp te krijgen. Anders moet je 8 km lopen. Er gaat een bus zegt men. Maar niemand kon ons vertellen waar en hoe laat.

Vanaf de kerk loop je zo de route op en het begint nog vrij ontspannen. Wat bos en iets schaduw. We klimmen natuurlijk maar nog mild. En dan begint het ergens te veranderen en die dag zal het zo blijven. 12 km klimmen ongeveer over rotsen, soms op handen en voeten. Van 200 meter naar 1500 meter. We halen wat mensen in die eerder begonnen zijn en zien daarna bijna niemand meer.
We komen in secties waar mijn benen amper de grote stappen over de rotsen kan maken.
We komen aan bij Refuge d’orth di U Piobbu. Een heerlijke koude cola en een dikke omelet schuiven we schrokkend naar binnen. Het ontbijt bestond nl uit kaakjes omdat de bakker wel open was maar geen brood had.
We gaan verder met wandel etappe 2 en klimmen en klauteren. Onderweg komen we nog maar twee wandelaars tegen waarvan de vrouw al hyperventilerend klautert met de angst in haar ogen. Later zien we hun om 22.30 uur pas aankomen bij de hut (6.5 uur na ons)
Als we op de top zijn zien we al donkere luchten. We dalen wat, we voelen wat hagel en dan is er toch een flits en een klap zo hard en dichtbij ons. We schrikken ons het leplazerus. Van schrik gooi ik mijn stokken weg. We proberen een schuilplek te vinden. Onder een struik dan maar. Het gaat echt enorm los, hagel, onweer, flitsen en wind.
Na een tijdje besluiten we toch te gaan dalen, we krijgen kou, we zijn zeiknat.

De afdaling is enorm steil en technisch en nu spekglad. We zien nog steeds flitsen en horen  gerommel. Iets verder weg. Over de stenen opstaan gelijk rivierstroompjes.
Na 24 km en 2500 hoogtemeters komen bij de hut. We besluiten daar de tent neer te zetten met dit onheilspellende weer. Het idee was nog een etappe te doen van 6 km. Morgen een nieuwe dag.


Dag 2 – We gaan vroeg op pad na een mager ontbijt. Via het bos komen we bij een brug en dan staan we in een enorme kloof, de Spasimatakloof, daar moeten we doorheen, naar boven. Het is lang, steil  technisch en soms hangen er kettingen. De afdaling is niet anders. Je denkt een etappe van 6 km hoe lang kan het duren. Lang dus. Bijna 900 hm in 6 km.
Maar het terrein is fantastisch, zo ruig en puur. In de ochtendzon is het adembenemend mooi.
Ondanks dat het zwaar is door een rugzak van 11 kg en de warmte genieten we vol op! 
Nico ziet wel aardig af, die had niet zoveel getraind als gewenst. Daar betaald hij nu de prijs voor. Maar hij kan bikkelen en blijft in mijn spoor.
We komen bij Ascu Stagnu aan. Een skistation waar je met de auto kunt komen en dus zitten er twee eettentjes. Een grote tosti is ons deel.
We vervolgen onze weg. Er volgt een bizar mooi ruig deel maar even bizar zwaar. Het lijkt soms meer op rotsklimmen dan op lopen.

Kale ruige stukken tot aan Monte Cinto, de hoogste berg van Corsica. Daarna volgt er een lang pad op en neer en als je denkt dat je dan gaat dalen, mis. We klimmen nog verder. Er liggen wat sneeuwvelden. het begint weer wat te spetteren. Het is steeds zo warm dat er in de middag wolken komen.
We lopen langs Lac Du Cinto en er volgt ergens een lange afdaling. Een bizar zware dag. Nog nooit deed ik zo lang over 16 km.
Bij Refuge de Tighjettu slaan we ons kamp op. Daar eten we een heerlijke pasta, ik denk voor drie man/vrouw.
Er is bijna geen goede campingplek te vinden. Tussen stenen en een tent die enorm schuin staat overleven we een nacht zonder veel slaap.
16 km en 23oo hoogtemeters (10 uur)
Dag 3 – Een rustig begin, al snel komen we bij de volgende hut. Na 15 minuten, maar we gaan nooit een hut voorbij zonder cola, dus ook nu niet. 
Dan volgt er ineens zomaar een stuk waar ik kan rennen, zelfs met 11 kg op mijn rug!

Het terrein wordt groener en er slingeren paden die renbaar zijn. Mooie delen met grote rotsplaten en waterpoolen. We poedelen nog ergens lekker met de voeten in het water.
Een milde etappe van 16 km en 850 hm.
We komen bij de eerste hut en daar zit een winkel met heel veel eten en lekkers. Het ligt bij de weg en daarom goed bevoorraad. (hotel Castel Di Vergo)
We besluiten daar de tent op te zetten. Een beetje te luieren, veel te ete -n, te wassen en voor Nico een herstelmoment. Die heeft best afgezien de eerste twee dagen en dit is een goed middenmoment om even bij te tanken. Continue reading “De GR20 Noordroute op Corsica – wat ben je ruig,mooi en zwaar!” »

Geplaatst in Reizen, Trailrunning | Getagged , , , , , , , , | 1 reactie

De GR20 op Corsica met de rugzak

Geplaatst op 25 juli 2018 door martine

Een plannetje wat Nico en ik al lang hebben maar steeds kwam er iets tussen. Vandaag gaat het dan eindelijk gebeuren – we gaan de GR20 lopen op Corsica. 

Niets geboekt behalve een vliegticket. In onze rugzak zit een tentje en slaapzak. We zien wel, ws zijn alle hutten vol en zetten we ons tentje wel ergens op waar niemand ons ziet.

Het plan is simpel. We hebben 6 dagen en daarin gaan we de route proberen te lopen. Rond de  196 km en 11.000 hm is het totaal. We starten in het Noorden, dat is het lastigste deel. We zullen zien waar we uitkomen.

De rugzak staat klaar, 9.5 kilo zonder water. Het wordt wel iedere dag lichter als de eetzakjes op zijn. Wij hebben er zin in. Hoe en wat qua route en spullen zal zeker nog volgen. Nu op naar Corsica!

 

Geplaatst in Reizen, Trailrunning | Een reactie plaatsen

Getest – de Power Bank Limitless 10.000

Geplaatst op 16 juli 2018 door martine

Ik heb al eerder producten getest van Xtorm. Mooie degelijke en betaalbare opladers. Deze en deze.
Ik ben al even in het bezit van de Powerbank limitless, een echte outdoor oplader.

Wat maakt hem outdoor, simpelweg doordat hij stof en waterdicht is. Bovendien kan hij het tegen een stootje. Ik heb hem al veel meegesleept en evenzoveel laten vallen en door de wat rondere behuizing (met shockdemping) die erom zit vangt hij de klappen op zonder enig probleem zover.

De powerbank beschikt over 10.000 mAh en daarmee moet het mogelijk zijn om je telefoon 5 x op te laden. Dat is wat overdreven denk ik. Ik heb er meerdere keren aardig wat mee opgeladen maar 5 x is wat veel. 4 x moet hij wel halen.
Hij heeft 2 exitpoorten/usb en dus kun je 2 apparaten tegelijk opladen.

Verder is een handige toevoeging een lichtje. Als je hem indrukt gaat hij branden en geeft best aardig wat licht. Druk je hem nog een keer in dan geeft hij het sos lichtsignaal.
Er zit een oplaadstekkertje bij, deze is niet ingebouwd.
Dat had ik dan wel weer handig gevonden. Nu heb je er weer een los stekkertje erbij.
Er zit een karabijn haak aan waarmee je hem ergens aan kunt hangen.
De Power Bank stopt automatisch met laden, wanneer het aangesloten apparaat volledig is opgeladen.
Het heeft een temperatuurcontrole-chip die oververhitting voorkomt
Het heeft Auto Power Management waardoor de stroom automatisch over de aangesloten apparten wordt verdeeld
De batterij-indicator werkt door middel van LED lampjes (4 lampjes is vol)
Het gewicht is 340 gram, wel aardig wat als je hem mee zou willen nemen met een trail. Dan heeft Xtorm genoeg kleinere alternatieven.

Maar voor een wat langere backpack is deze geschikt voor alle weersomstandigheden en kun je even vooruit met opladen.
Niet onbelangrijk, oplaadtijd voor de powerbank zelf is rond de 5 uur.
Deze gaat mee volgende week naar Corsica als ik de GR route ga lopen.

 

Geplaatst in Diversen gadgets, Hardloop Gear en Gadgets | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen