De Monkeystick – een flexibele selfie/multistick

Geplaatst op door
3

Veel sporters maken foto’s. Vaak van de omgeving, selfies en natuurlijk actie fotos’s.
Dat is niet altijd makkelijk als je alleen bent of als je allemaal op de foto wilt.
Een paar jongens zijn met een start up begonnen om een product te maken waar ze in geloven. De @Monkeystick. Ondertussen een product die op de markt is en overal verkrijgbaar.
Een flexibele stick waar je je telefoon op kunt zetten en als selfiestick kunt gebruiken. Maar ze hebben er gelijk een multistick van gemaakt. Want je kunt er van alles mee.
Het is flexibele stick die je op alle manieren kunt buigen.
Zo kun je het neerzetten, ophangen, vastbinden, alles is mogelijk met de buigzame stick.

Je kunt er een telefoon en een Go Pro op zetten.
Er wordt een Bluetooth remote control bij geleverd.
Dus je zet je telefoon op de monkeystick, hangt het aan een boom en komt aangerend. Je klikt op de remote control en je telefoon of Go Pro maakt foto’s.
Zo kun je actiefoto’s maken en ben  je niet afhankelijk van de timer op je telefoon.
Er wordt een leuk zakje bijgeleverd en er zit een rubber houdertje bij om je telefoon extra vast te zetten op de stick.
Ik gebruik de Monkeystick nu een paar maanden en het is echt een oersterk en degelijk ding. Je kunt het in je rugzak proppen en het is overal aan te bevestigen, superhandig. Niet alleen voor sporten maar ook voor reizen een goede aanvulling.
De stick, verkrijgbaar in drie kleuren,  kost 24.90 en is oa hier te koop. Maar als je even googled vind je hem overal.
In het filmpje krijg je een goed beeld hoe je hem kunt gebruiken.

Waar haal je in deze periode energie vandaan?

Geplaatst op door
3

Gisteren zat ik op de mtb in het mooie herfstbos. Een goede manier om mijn hoofd leeg te maken. Ik vroeg mij af waar ik mij druk over maakte voor de Corona crisis.
Ik kon het niet zo goed verzinnen, het leven is zo veranderd dat is bijna angstaanjagend.
Mijn, of beter ons leven bestaat bijna alleen uit Corona. Ik werk er non stop in, al vanaf Maart.
Jeanet werkt in een crisisorganisatie en is ook alleen bezig met Corona.
Dus als wij thuis zijn en over ons werk praten is het wederom dat onderwerp.
Ik vind het lastig om een weg te vinden in deze tijd. Er lijkt bijna niets anders te bestaan.
Ik maak mij iedere dag zorgen. Hoe moet dit verder, hoe gaat dit goed komen in de zorg? Hoe lang gaan wij dit volhouden? Wanneer zijn de ziekenhuizen in heel NL vol? Wat is er veranderd dat er ineens agressie is in de zorg waar er een aantal maanden nog werd geklapt.
Daarnaast zie ik overal om mij heen mensen met een kort lontje. We zijn verdeeld in Nederland. De ene groep vind het allemaal onzin en de andere groep probeert zich aan regels te houden. Er is haat en nijd.
Overal felle discussies over, ik ben ondertussen discussie moe.
Ook mijn lontje is korter en vind ik dingen echt lastig soms.
Dat alles zorgt ervoor dat ik een modus moet vinden om deze tijd door te komen. Zeker omdat we niet weten hoe lang dit nog gaat duren. Ik vrees nog lang.
Dus ben ik een aantal dingen aan het veranderen. Allereerst probeer ik mij van social media te onttrekken voor wat betreft Corona. Ik heb mensen verwijderd die non stop onzin verspreiden. Reacties geef ik bijna niet meer.
Ik probeer de nadruk te leggen op de leuke en positieve dingen. Die zijn er altijd genoeg maar in deze wereld zou je ze bijna niet meer zien.
We zetten vaker een ( feel good) serie op, kijk bv eens naar Emily in Paris.
We hebben weer een paar leuke puzzels aangeschaft van Jan Van Haasteren. Muziek aan en samen puzzelen.
Afgelopen zomer ben ik begonnen met een paar kruidenbakken in de tuin. Dat is echt leuk. Nu hebben we grote bakken aangeschaft en wordt het een groente/kruidentuin. Deze winter ga ik in kaart brengen hoe en wat we gaan planten.
Leuke dingen moeten worden gecanceld. Weekendjes met vrienden gaan niet door.
Sommige dingen kun je nog wel samen doen maar afspreken met mijn Belgische vrienden lukt niet. Een lang weekend naar de bergen hebben we ook moeten afblazen.
De skiweek zal er ws ook niet van komen.
Ik heb nog nooit een agenda gehad met zoveel doorgestreepte afspraken. Ik mis dat.
Die weekendjes ga ik nu zelf doen of samen met Jeanet. Dat deden we natuurlijk al maar nu wat vaker.
Alles wat meer aangepast omdat de horeca dicht is maar daar vinden we wel een oplossing voor.
Zo gaan we met drie een rondje fietsen komende week. Ik heb de route zo gemaakt dat we halverwege bij Tonkie komen en dan maken we van Tonkie een restaurant.
Er wordt zelf gemaakte taart en chocomelk meegenomen die we gaan nuttigen tijdens de stop.
En zo ga ik meer dingen doen. Creatief zijn om mooie lichtpuntjes te maken waar je energie uit haalt. Want dat is denk ik het meest belangrijk in deze tijd.
Zorgen dat je positieve energie krijgt ipv dat je leeg gezogen wordt en al je energie verdwijnt.
De zorgen die je hebt en je niet kunt veranderen proberen naast je neer te leggen.
Sport is altijd belangrijk in mijn leven maar in deze periode merk ik dat vooral fietsen mij ontspanning brengt. Het liefst op de gravelbike of mtb. In de natuur toffe routes rijden.
Uiteraard loop ik ook maar echt lange dingen doe ik niet. Ik heb dat nooit gedaan in Nederland. Daar reed ik voor naar de bergen, daar wil ik lang lopen. Of dichter bij huis, het Ahrtal of de Vogezen. Maar dat kan ook niet voorlopig.
De motivatie om nu echt iets langs te doen heb ik helemaal niet en dat is ook ok. De lange dingen doe ik op de fiets. Loopjes tot twee uur doe ik in mooie gebieden zoals vandaag, 16 km door Pannenhoef.
Eigenlijk is de grote truc, probeer te focussen op alle leuke dingen waar je energie van krijgt en laat alles los wat je energie kost.
Dat geldt natuurlijk altijd maar met zoveel negatieve energie overal is het
nog belangrijker ondanks dat het niet makkelijk is.
Ik weet dat ik nog regelmatig mijn neus zal stoten en mijzelf zal moeten toespreken. De wereld is nu gewoon even niet leuk.
Maar ik heb voor mijzelf een pad gemaakt hoe ik mijn/ons wereldje leuk wil houden.
Want ook in deze Corona wereld zijn er genoeg leuke dingen.
Als we dat nu allemaal proberen gaat er misschien weer wat meer positieve energie stromen. En daar worden we allemaal beter van.

2 dagen buiten spelen in Limburg – van plan A naar plan F

Geplaatst op door
Beantwoorden

Hoe vaak moet je in deze tijd je plannen wijzigen? Vaak is het al plan C en wordt het alsnog plan F. Plan A was met Yvonne 2 dagen rennen in Duitsland.
Dat werd al snel plan B, want ik kwam Duitsland niet meer in zonder negatieve coronatest. Dan België? Ook niet, ook verboden gebied voor Nederlanders.
Dan Limburg. We boekten een B&B in Vijlen. Een dagje op de MTB en een dag een stukje rennen en fietsen om in de middag bij het Hijgend Hert wat te eten en in de avond bij het bijhorende restaurant van de B&B aan te schuiven. Toen sloot alle horeca.
Geen Hijgend Hert maar gelukkig konden de gasten wel een driegangen menu nuttigen in het restaurant van de B&B.
We zaten ondertussen al bij plan E. Maar de dag voor we gingen sloot ook België de grenzen om naar Nederland af te reizen. En dat was het einde plan ‘gezellig samen twee dagen op stap’ . Shit.
Uiteindelijk heb ik er toch maar plan F van gemaakt en ben ik zelf met Tonkie naar Limburg gereden. Dan maar alleen.

Dus stapte ik vrijdag op de gravelbike om een mooie route te gaan fietsen. 1.5 km was ik onderweg . Klapband. Terug gelopen en fiets laten fixen bij de fietsenmaker in Mechelen.
Toen was het al te laat om nog een tocht te maken van 78 km.
Plan weer gewijzigd, omkleden en naar Vijlenerbos gereden.
Daar ben ik gaan rennen. Wat zwerven door het bos en het hoofd maar weer eens leeg maken. Een paar uur later en 20 km verder was het goed.

Op camping Rozenhof een douche en afhaal friet maakte weer veel goed.
De volgende dag alsnog op de gravelbike gestapt en de route gaan fietsen. Met dank aan de gpx van Gravelride.cc.
En wat een toffe route! Veel mooie gravelpaden, de bekende Limburgse vergezichten, een aantal mooie singletracks, herfstkleuren en natuurlijk klimmetjes en afdalingen.
Een pittige route van 78 km en 1000 hoogtemeters.
Er zaten wel een paar lastige afdalingen in waar ik even aan moest wennen op mijn gravelbike ipv op mijn mtb. Je stuitert toch wat meer als je vol gas naar beneden gaat.
Je gaat een klein stukje illegaal door België waar ik de verleiding van een terras heb weerstaan. Het is hooguit 3 km schat ik. Voor je het weet rij je weer in Nederland.
Echt een gravelroute die meer dan de moeite waard is.
En zo werd plan A plan F en heb ik er het beste van gemaakt, dat is het enige wat we deze lastige tijd nog kunnen doen.
En uiteindelijk heb ik weliswaar alleen, maar toch lekker buiten gespeeld.

Een nieuwe lange MTB route in het Grenspark Kalmthoutse Heide

Geplaatst op door
1

Men is al een dik jaar bezig met MTB routes aanleggen op de Kalmthoutse Heide.
Een samenwerking tussen de gemeente Woensdrecht en Grenspark Kalmthoutse Heide. Bovendien is er, in samenwerking met ‘Sport Vlaanderen’ een verbindingslus van ruim veertig kilometer aangelegd, over Belgisch en Nederlands grondgebied, om de verschillende MTB routes te kunnen bereiken.
Het hele project is uitgevoerd door vrijwilligers, allemaal actieve MTB-ers.
Afgelopen periode is alles open gesteld en werd het tijd om de route eens te verkennen.
Dat deed ik gisteren.
Eigenlijk is het een grote lus, een verbindingslus, waaraan een aantal korte lussen zitten.
Die grote lus is al 40 km, daar zitten wel wat km’s asfalt in maar die gaan meestal door bosgebied of een dorp.
Maar ook over onverharde leuke delen, zoals een deel langs de antitank gracht .
Dan die lusjes, dat zijn er in totaal 4.
Deze liggen aan de grote gele lus. Maar je moet wel opletten. Zo heb ik de blauwe lus niet gereden omdat ik hem simpelweg niet gezien heb.
Die lusjes zijn niet heel lang maar wel supertof. Singletracks met snelle bochten maar ook delen waar je wat snelheid mindert omdat je een wandelpad kruist.
Een gpx van de route is het meest handig want ook de groene en paarse lus geeft wat verwarring.
Nu kan dat natuurlijk aan mij liggen maar toevallig reed ik met een paar andere bikers die op dezelfde plekken even in verwarring waren.
Je kunt een kaartje downloaden in pdf wat je een beetje overzicht geeft hoe en wat als je geen gpx hebt. Die kaart zie je hier.
Uiteindelijk reed ik 62 km en dat zonder het gemiste lusje Volksabdij.
Dan zou je uitkomen op 69 km. Een serieus stukje mtb-en.
Ik maakte bijna 200 hoogtemeters.
Een toffe mtb route die echt met zorg in elkaar is gezet. Daar zal ik zeker vaker een rondje rijden.
Mijn gpx route zie je hier. Vergeet alleen niet het blauwe lusje mee te nemen.
Aan het eind van de winter is het de bedoeling om het project te evalueren en eventuele aanpassingen te doen waar er knelpunten zouden ontstaan

Ps – Als je de routes van Bergen Op Zoom en Halsteren daaraan vast knoopt kom je aan een mtb route van 100 plus.

Routes en afstanden

  • Stoppelbergen, 6 km
  • Wildernissen, 9 km
  • Volksabdij, 5,6 km
  • Staartse Heide, 6,1 km
  • MTB verbinding Noord 27,2 km
  • MTB verbinding Zuid 17,2 km

 

Samen sterk; even geen Corona discussies meer

Geplaatst op door
6

Gisteren is de Coronamelder app live gegaan en voor iedereen te downloaden. De discussies over de app zijn niet van de lucht. Zoals met alle Corona maatregelen.
Is er geen advies voor het dragen van mondkapjes, dan gaat de discussie daarover. Want een mondkapje zou iets kunnen helpen. Wordt later toch dringend geadviseerd om mondkapjes te dragen, dan gaat daar de discussie over. Want gisteren hoefde het niet.

En zo leidt iedere maatregel tot een nieuwe discussie, vragen of tegenargumenten.
Het OMT en RIVM liggen non-stop onder vuur, net als de regering. En natuurlijk maken zij ook fouten. Als het allemaal simpel en duidelijk was, waren we al lang “Coronavrij”.
Natuurlijk kun je over maatregelen discussiëren. Net zoals over de uitkomsten van ieder wetenschappelijk onderzoek. We mogen twijfelen en vragen stellen, zo houden we elkaar scherp. Maar in de afgelopen maanden zijn de vragen en tegenargumenten langzaam de boventoon gaan voeren. Iedereen vindt ergens iets van en velen trekken vervolgens een eigen plan. En dan heb ik het nog niet over de groep die denkt dat we nep patiënten in de ziekenhuizen hebben of over andere complot theorieën en onzin verhalen.
Is het echt zo moeilijk om ons, ondanks vragen en misschien twijfel wel aan de regels te houden, zoals afgesproken? Uit solidariteit of omdat er op korte termijn geen andere oplossing is? Gewoon omdat we allemaal willen dat het virus minder om zich heen grijpt dan het nu doet? Omdat we voor elkaar willen zorgen?
Zodat we niet weer de hele maatschappij op slot hoeven te doen?
Geen illegale feesten, 1.5 meter afstand, alleen winkelen, contacten beperken, een mondkapje op en handen desinfecteren. Zo moeilijk is dat toch niet?
In de ziekenhuizen doen we ons uiterste best om de reguliere zorg voort te zetten. En ik vraag me elke dag af hoe het verder moet, hoe we het vol kunnen houden.
Zouden de mensen die de maatregelen aan hun laars lappen enig idee hebben van wat er in de ziekenhuizen gebeurd? Dat we er overspoeld worden door Corona-positieve en -verdachte patiënten. Dat we ons drie slagen in de rondte werken?
Moeten we die zware omstandigheden nog maanden volhouden, omdat het een te grote moeite is om je aan maatregelen te houden?
Kregen zorgmedewerkers in het voorjaar alle steun, nu worden we met regelmaat agressief bejegend. Omdat we regels stellen waar dan weer iets van te vinden is.
Denk je dat wij het leuk vinden om geen of minimaal bezoek toe te laten? Of dat het voor ons fijn is om patiënten over te plaatsen naar de andere kant van het land? Niets is minder waar. Wij proberen zo goed mogelijk ons werk te doen, iedere dag weer. In het belang van onze patiënten.
Buschauffeurs en winkeliers worden in elkaar geslagen of uitgescholden, omdat ze vragen een mondkapje op te doen. Ook zij doen gewoon hun werk. Waar is het allemaal goed voor?
Zijn we echt zulke enorme egotrippers geworden? Gaat het alleen over ons eigen leven, eigen plezier en zogenaamde rechten?
Volgens mij is er een ander heel groot belang voor ons allemaal, samen.
Ik probeer de maatregelen na te leven en maak daarin ook fouten. Het is niet altijd makkelijk en ik ben niet perfect. Maar ik doe mijn best. Als iedereen zijn best wil doen om zich aan de regels te houden, wordt het leven voor ons allemaal misschien weer wat leuker. Dan is er misschien weer wat ruimte om uit eten te gaan met vrienden, een biertje te drinken in de kroeg, om een feestje te geven of te gaan reizen. Om dingen te doen die het leven leuker maken. En misschien wordt ons werk in de zorg dan ook wel weer leuk.
Dit is iets wat we samen moeten doen, met elkaar. Soms moet je de discussie stoppen ten behoeve van een groter belang. Dat belang is nu het controleren van de verspreiding van het Coronavirus.
Dat betekent niet dat we ondertussen geen vragen mogen stellen of ander beleid mogen ontwikkelen. Natuurlijk moet er gekeken worden naar regels op maat, naar het leven met Corona in de toekomst, naar soms tegengestelde belangen, naar een gezonde leefstijl, naar zoveel dingen. Maar in deze fase van de crisis is samen doen wat gevraagd wordt belangrijker.
First things first.

En toen was het herfst in Coronatijd – creatief sporten

Geplaatst op door
Beantwoorden

Twee weken geleden stond ik nog in mijn korte broek op een supboard, nu zijn alle korte broeken verdwenen naar zolder en heeft de herfst zijn entree gedaan.
Ik hou van de kleurrijke herfst, het bos is op zijn mooist. Bladeren, kastanjes, paddestoelen , alleen de vele regen is wat minder.
Het was een bijzonder sportjaar en dat zal het nog even blijven.
Ik heb welgeteld 1 wedstrijd gedaan, een adventure race van 8 uur.
Alle bergwedstrijden waar ik voor ingeschreven was waren gecanceld.
Net nu er mondjesmaat weer wat wedstrijden toestemming krijgen om door te gaan worden er ook weer een aantal afgeblazen.
Het heeft er voor mij voor gezorgd dat ik dit jaar aanzienlijk minder gelopen heb.
Ik loop nog wel, korte loopjes. Maar lange dingen heb ik thuis nooit zoveel gedaan en met geen wedstrijden in de bergen in het vizier kon ik de motivatie niet echt vinden.
Ik heb dit seizoen veel meer gefietst dan ik ooit gedaan heb denk ik. De gravelfiets die ik in Maart had gekocht was een goede keus.
Ik heb veel plezier aan routes bouwen en op ontdekking gaan op de fiets. Ik heb ondertussen vele mooie stukken in Brabant ontdekt.
In deze tijd is het denk ik vooral belangrijk om dingen te doen waar je blij van wordt. Voor mij is dat nu soms hardlopen en vaak is dat fietsen.
Ik maak andere plannetjes, alleen of met vrienden. Als er dan geen plannen zijn voor wedstrijden dan moet je ze zelf maken. En er is uiteindelijk altijd genoeg leuks te doen.
Je moet wel regelmatig weer schakelen want als je net hebt afgesproken om een weekendje in Duitsland te gaan sporten wordt er weer roet in het eten gegooid omdat je Duitsland niet in mag zonder Corona test.
Ook België is een no-go, vandaag werd bekend dat alleen Zeeland nog oranje is voor België.

En zo tobben we verder, steeds weer iets verzinnen waar je ook leuke dingen kunt doen.
Dit jaar waren wij extra gezegend met Tonkie, ons campertje, zodat we toch een toffe vakantie konden doen en van de bergen konden genieten. Het idee dat als er ergens een uitbraak is je in kunt stappen en weg kunt rijden is prettig.
Komende herfst/winter maanden zal het allemaal niet beter worden qua reizen en zeker niet qua werk, dat is nu al enorm druk.
Verleden jaar heb ik veel mtb tourtochten gereden in de herfst/winter, echt superleuk om te doen mede door de nazit.
Vele organisaties hebben al aangegeven geen tourtocht te organiseren, echt jammer.
Uiteindelijk zou je denken dat een start tussen 8 en 10 uur juist corona proof is. Maar ik denk dat de nazit met een biertje het meeste geld oplevert en dat kan nu niet doorgaan.
Dus wordt het een periode van wederom veel zelf doen vrees ik.
Komoot draait overuren, routes maken om leuke weekendjes te plannen ergens in Nederland.
Fietsend en rennend.
Afgelopen weekend heb ik weer eens een combi gemaakt van fietsen en lopen.
Zaterdag een mooie graveltocht met Lia gefietst en zondag  20 km vlak rennen, dat was lang geleden en dat was te voelen.
Het plan voor komende maanden wordt weer wat meer lopen omdat met de korte dagen fietsen ook niet lukt met je gewone werkweek.
Dus haal ik maar weer eens een ‘schema’ onder het stof vandaan en ga ik een poging doen om iets langer te lopen dan 2 of 3 x een klein uurtje. In ieder geval wat vaker een wat langer loopje.
Met de donkere dagen is het ook weer tijd voor spinnen en wat krachttraining in mijn eigen sporthonk. Dat blijf ik ook leuk vinden. Terwijl iedereen Swift gebruikt ben ik toch nog van het rammen op de spinfiets met een heerlijk muziekje.
Ik vrees dat we het laatste kwartaal van 2020 net zo bizar gaan afsluiten als het eerste kwartaal van dit jaar. Opgesloten in je eigen land met beperkingen en vooral aan het werk.
Dus kun je maar beter proberen om het beste eruit te halen.
Ik denk dat Tonkie deze herfst/winter weer goed gebruikt gaat worden.

Getest – de Jabra Elite Active 75t in-ears voor sporten

Geplaatst op door
1

Sinds een paar maanden loop ik met de oortjes van Jabra.
De Jabra Elite Active 75t.
Draadloze oortjes, simpelweg verbinden met Bluetooth en volledig draadloos.
Dit is het derde paar bluetooth oortjes die ik test. Eerder testte ik de Jaybird en de Bose oortjes.
Jabra is een wereldwijd merk met een grote passie voor geluid. Dus experts in oa koptelefoons. Dat legt de lat gelijk hoog.
Ik heb ze veel gedragen en tijdens alle sporten. Rennen, fietsen op de racer, de mtb en de gravelbike. Maar ook tijdens woonwerk verkeer in de trein en met telefoon gesprekken.
Het draagcomfort
Ieder oordopje weegt 5.5 gram, dat is echt niets. En dat merk je, of juist niet. Ze zijn zo licht dat als je muziek afgelopen is je bijna moet voelen of ze nog in je oor zitten.
De oplaadbare weegt 35 gram.

Lees verder →

All Terrain Challenge – 8 uur adventure racen (covidproof)

Geplaatst op door
2

Ik weet niet eens meer precies wanneer we ons inschreven voor een 8 uurs adventure race van All Terrein challenge. Maar het idee was om dat samen met Lia te doen. Uiteindelijk stond ik gisteren aan de start met Jeroen want Lia was geblesseerd. Dus ik kon aan de bak.
Adventure racen is eigenlijk de sport in deze Covidtijd. De momenten dat je met veel mensen bij elkaar bent is minimaal en het zijn nooit massale evenementen.
ATChallenge had de zaakjes goed voor elkaar.
We begonnen met een start van de dames en mix teams en een half uur later de mannen teams. Zo was het al gelijk Covidproof.
Op de atletiekbaan renden we 200 meter en daar vond ieder team een papier met een puzzeltje. Je moest naar drie punten rennen om drie kaarten te bemachtigen.
En zo was na 200 meter het hele veld uit elkaar, ideaal.
Jeroen pikte de kaarten op punt A en B op en ik rende naar de andere kant waar punt C was.
Daarna volgde het intekenen van alle cp’s op de kaarten en konden we op de mtb stappen. De eerste fiets etappe was een feit.
Er was maar 1 cp op die route maar het bracht ons naar het wisselpunt waar een loop etappe volgde.
Daar wist ik weer hoe het was om een AR te doen. We namen een doorsteek waar we in de bramenstruiken stonden om vervolgens bij een hoge bredere sloot aan te komen.
Een gammel boomstammetje wat erop lag bood niet veel hoop. Jeroen kroop over de boomstam en gooide een lange boomstam naar mij. Ondertussen zagen we een wespennest vlak onder mij. En zo was ik toch ook rap als een balletdanseres met die stok in de ene hand, balancerend, over dat gammele stammetje aan de overkant. En dat zonder een wespensteek.
We pikten alle cp’s op en liepen een mooi rondje Oud Meer bij Son en Breugel.
Bij terugkomst volgde een special task, ring steken.
Lees verder →