De decompressie kamer , wat gebeurt er met je op hoogte zonder zuurstof?

Ondertussen is de eerste week van de CCATT opleiding afgesloten. Een ongelooflijke intensivieve cursus. Het gaat in een ontzettend hoog tempo, lange dagen, zware stof en dat samen met alles in een andere taal is pittig. Maar desalniettemin erg leuk. Woensdag hadden we een dag waar we iets gingen doen wat ik altijd al eens heb willen uitproberen. De decompressie kamer! Uiteraard ging dat vooraf aan een dag theorie, decrompressie ziekte, oog, oorproblemen , scheikundige wetten en nog veel meer.
Maar het bracht ons uiteindelijk in de de decrompressie kamer. Stijgen en dalen, testjes doen. Zuurstof op en af. Allemaal op veilige hoogte. Allemaal om ook een half uur 100 procent zuurstof in te ademen via je masker omdat we echt hoog zouden gaan. We  gingen stijgen naar 35.000 feet (ongeveer 10.5 km) . Daar moest het zuurstofmasker af. Het idee is vooral om te weten/voelen hoe je zelf reageert als je in een situatie terecht komt en wat zuurstof tekort met je doet. We moesten 3 symptomen bij ons zelf ontdekken en daarna het masker weer opzetten. Je time of cunsionous verstandig gebruiken.
terwijl je het masker af had moest je opdrachten maken. Ik was ook erg benieuwd of ik nog Engels zou praten bij zuurstof schuld. Dus masker af, en beginnen aan de opdrachten. Een doolhof uit komen op papier, sommen maken en wat opdrachten uitvoeren. Het is bizar hoe snel je merkt dat er iets met je gebeurt. Al heel snel kreeg ik het erg warm en erna wordt je licht in je hoofd. Maar ik kon nog rekenen.
In mijn oor hoorde ik de piloot vragen hoe het ging en wat mijn verschijnselen waren. Ik kon hem netjes in het Engels vertellen dat ik erg licht in mijn hoofd was en het erg warm had. Ik moest om me heen kijken en ging weer verder met de sommen. Met weer opkijken merkte ik dat mijn zicht minder werd. Alsof het beweegt en minder scherp. Dat was mijn moment om het masker weer op te zetten.
Erna was ik getuige van een aantal collega’s die echt heel snel onderuit gingen. Die totaal geen opdracht uitvoerden, wazig voor hun uitkeken en echt de opdracht in hun oor moesten krijgen om het masker op te zetten. Tenminste, je krijgt de opdracht om te doen wat je moet doen als je 3 verschijnselen hebt. Dat dat je masker opzetten is mag je zelf verzinnen, en dat lukte niet meer bij iedereen. Als er geen instructeurs waren geweest waren die het masker op hun neus gezet had waren er toch echt een aantal helemaal Out gegaan.  Heel bijzonder om te zien hoe snel je onderuit kan gaan. Laat staan wat dat betekent voor je ernstig zieke patiënt. Erna hebben we nog een rapid compression gedaan. Als je knop op emergency staat krijg je vooral positieve druk in je masker. Erg grappig om te praten door een masker met positieve druk. Het was hylarish om te horen hoe iedereen zijn naam en stad en land van herkomst moest zeggen. Een ontzettende leerzame ervaring .
Verder is het ongelooflijk wat een mooie praktijk hangar men heeft hier. Twee C130 vliegtuigen met alle medische apparatuur in veelvoud. Poppen met alles erop en eraan in 100 voud. Heet tof dat wij hier onze opleiding mogen doen. Het kan allemaal bijna real life worden nagespeeld. En zo worden we ook getraind. Vrijdag avond waren we kapot,een heftige week. De toets hadden we gelukkig gehaald (zelfs een 9 :)). Want het valt niet mee om na lange studiedagen ook nog in de avond te leren. Je hoofd is overvol. Maar goed, het weekend bijtanken, de thuisopdracht maken en maandag beginnen we vol goede moed aan week twee. Hopelijk kunnen we aan het eind van die week als CCATT nurse Ohio verlaten.